PORTAL
do SZCZĘŚCIA

Ty masz klucz

Kiedy pojmiesz, że Ty masz klucz do własnych projekcji, już nigdy nie będziesz ofiarą swych wierzeń.

Nie potrzebujesz żadnego zewnętrznego przewodnika, kiedy budzisz się z tego sn o własnej separacji od Źródła wszelkiego stworzenia.

Ty Jesteś Twórcą, który odkodowuje swą osobowość, którą uznał za swą jedyną tożsamość. To, co nazwane i poznane w zawężonej percepcji może tworzyć tylko kolejne więzy.

Kiedy pragniesz wolności, ona puka do Twoich drzwi, a Ty otwierasz je, przekręcając klucz z radością i oczekując Nowego. Nowe pojawi się wtedy, kiedy zaprosisz inne opcje rzeczywistości do przejawienia się w Formie.

Twoim kluczem jest Świadomość,

która Obserwuje tę całą zmienność i różnorodność.

Oczywiście każda brama do szczęścia jest pozorna, bo nie ma żadnego dystansu pomiędzy Tobą, a Niebem. Raj utracony, to tylko sen i w końcu każdy podróżnik przebudzi się z ograniczeń zaprogramowanej osoby.

Oddychając tą chwilą

Oddychając tą chwilą, znikasz dla sztuczności i chęci potwierdzenia siebie w oczach innych. Doskonałość jest oczywista, kiedy nie wkładasz w szablonowe widzenie tego co Obserwowane.

Wznosisz się ponad te nazwy, daty i winy. Jesteś Oddechem Boga i w Nim znika ta arogancja marnotrawnego syna i żałosność porzuconej córki.

Kiedy ta chwila jest Jedyną, oddech otwiera bramy Nieba. Niebo jest Ciszą interpretacji i porównań. Jest Domem Boga. Jest w nas.

Resetuję i uwalniam wszelkie zależności od bycia w umysłowym podziale czasu, który trzyma mnie w potrzasku braku znalezienia wyjścia. Jestem całkowicie oddany właśnie tej chwili i nią oddycham świadomie, radośnie.

Wybieram prawdziwego siebie, zamiast tych wszystkich tożsamości z czymkolwiek.

Zagubieni w pragnieniach

Kiedy gubisz się w tych licznych pragnieniach Umysłu, w końcu odnajdujesz się w spełnieniu płynącym z centrum Serca.

Pragnienia są produkcją przekonania, że czegokolwiek Ci brakuje. W tym poczuciu zawsze będziesz głodny, spragniony, niedoceniony, nieszczęśliwy.

Poczucie zagubienia w tym Świecie pełnym pokus i okazji jest początkiem kolejnego pragnienia, aby się z tego wyzwolić.

Samo pragnienie jest przekonaniem, że musisz udoskonalić obecną chwilę, jakąś kolejną zdobyczą. Niestety, jeśli skupiasz się na zaspokojeniu umysłowych dążeń, staniesz się niewolnikiem jego nieustannych rozkazów. To błędne koło powtórzeń zostaje w końcu zatrzymane w momencie przebudzenia ze swego oddania temu, co nie jest prawdziwe.

Jeśli jesteś zagubiony w ciemności, w końcu światło pojawi się, jako efekt zwrócenia się do niego.

Możesz opuścić każde pole informacyjne, jeśli stwierdzisz, że nie jest już aktualne dla ciebie.

Resetuję i uwalniam wszystkie programy odpowiedzialne z generowanie pragnień, które oddalają mnie od rzeczywistego źródła szczęścia we mnie.

 Rozpoznaję różnicę pomiędzy preferencjami, jakościami, które chcę realizować w tym Świecie, a sztucznymi i zgubnymi pragnieniami nienasyconego umysłu, którego zadaniem jest ciągłe rozpraszanie mnie swymi iluzjami.

Uciekający od swej Mocy

Ci, co uciekają przed swą Mocą/Mocą Boga w nieznane, nierozpoznane jakości bycia w tej nieświadomości, wciąż cierpią i udręczeni tą sztuczną izolacją tracą okazję do swego przebudzenia.

Ból zdaje się zakrywać te inne opcje, a jednak w tym udręczeniu istnieje dno, od którego się odbijasz i skaczesz wprost w ramiona nieskończonej Miłości.

Ta Miłość rozpościera skrzydła Mocy i wzlatujesz ponad stare jakości.

Totalny reset myśli wgranych i szczęście, które okazuje się nie posiadać szczególnego powodu, a jednak jest takie oczywiste. Ci, co uciekają, wciąż gonią samego siebie, nie dostrzegając tego paradoksu.

Resetuję i uwalniam wszystkie programy nawigujące mnie do ucieczek od swej prawdziwej Mocy, która jest tym Boskim wyrazem we mnie. Oto ja niepodzielony i wolny stawiam się do bycia w prawdzie.

Wybieram Moc Miłości jako tło dla wszystkich scenariuszy w tym życiu i otwieram się na jej wszystkie przejawy, swobodnie i lekko.